Μια έρευνα σε Δυτικούς ασθενείς με εντερική μεταπλασία του στομάχου (IMS) δείχνει ότι διατρέχουν 11πλάσιο κίνδυνο για γαστρικό καρκίνωμα (GCA) και ότι ο μέσος χρόνος για την ανάπτυξη καρκίνου στομάχου ήταν μόλις 4 χρόνια. Τα αποτελέσματα υποδεικνύουν ότι τέτοιοι ασθενείς θα πρέπει να είναι υποψήφιοι για παρακολούθηση με ενδοσκόπηση ανώτερου πεπτικού (οισοφαγογαστροδωδεκαδακτυλοσκόπηση) (EGD) σε τακτά χρονικά διαστήματα.
«Ο καρκίνος στομάχου αναπτύσσεται μέσω μιας διαδικασίας αλλαγών στον γαστρικό βλεννογόνο που περιλαμβάνει χρόνια φλεγμονή, ατροφία, μεταπλασία και στη συνέχεια δυσπλασία. Όμως η φυσική ιστορία της γαστρικής μεταπλασίας στον δυτικό κόσμο δεν είναι καλά κατανοητή. Γι’ αυτό αποφασίσαμε να κάνουμε αυτή τη μελέτη», δήλωσε στο Medscape Medical News ο Wissam Bleibel, MD, θεράπων ιατρός στο Owensboro Medical Center του Κεντάκι. Ο Dr Bleibel παρουσίασε τη μελέτη στο Αμερικανικό Κολλέγιο Γαστρεντερολογίας (ACG) 2013 Annual Scientific Meeting and Postgraduate Course.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μια νοσοκομειακή βάση δεδομένων και ηλεκτρονικά ιατρικά αρχεία για να εντοπίσουν ασθενείς που υποβλήθηκαν σε EGD και είχαν γαστρική βιοψία που έδειχνε IMS μεταξύ 1993 και 2012. Συνέκριναν ασθενείς με μια ομάδα ελέγχου ασθενών που είχαν EGD με φυσιολογική γαστρική βιοψία μεταξύ 2002 και 2012.
Πίνακας. Κίνδυνος GCA (καρκίνος στομάχου) και IMS (μεταπλασία στομάχου)
| IMS positive (n = 675) | IMS negative (n = 1273) | P | |
| Subsequent GCA (n) | 2.1% (14) | 0.1% (1) | <.0001 |
| Time interval to GCA, years (standard deviation) | 3.99 (3.5) | 2.1 (0) | .61 |
| Follow-up time, years (standard deviation) | 5.3 (4.1) | 3.1 (2.0) | <.0001 |
Οι ασθενείς με IMS έτειναν να είναι μεγαλύτεροι (61 έναντι 44 ετών) και είχαν μεγαλύτερη παρακολούθηση (5,3 έναντι 3,1 ετών). Το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού βρέθηκε στο 17,5% των ασθενών με IMS στη βιοψία.
Η μονοπαραγοντική ανάλυση εντόπισε τόσο το IMS (hazard ratio [HR], 15.7; 95% confidence interval [CI], 2.00 – 122.81; P < .009) όσο και μόλυνση από το H. pylori (HR, 3.4; 95% CI, 1.02 – 1.099; P < .05) ως παράγοντες κινδύνου για GCA. Ωστόσο, σε μια πολυπαραγοντική ανάλυση που περιελάμβανε IMS, ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού, ηλικία, φύλο και φυλή, μόνο το IMS παρέμεινε σημαντικά συσχετισμένο με τον κίνδυνο GCA (HR, 11.23; 95% CI, 1.35 – 93.40; P < .025).
Το χρονικό διάστημα μεταξύ των διαγνώσεων IMS και GCA ήταν περίπου 4 χρόνια.
Τα αποτελέσματα υποδηλώνουν την ανάγκη για κατευθυντήριες οδηγίες για ασθενείς με εντερική μεταπλασία στομάχου, σύμφωνα με τον συν-συγγραφέα Andrew Y. Wang, MD, αναπληρωτή καθηγητή ιατρικής και συν-ιατρικό διευθυντή της μονάδας ενδοσκόπησης στο Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια, Charlottesville. Υπάρχουν τέτοιες κατευθυντήριες οδηγίες για τον οισοφάγο Barrett, αλλά «ο κίνδυνος εμφάνισης καρκίνου είναι πιθανώς ακόμη υψηλότερος στο στομάχι. Αλλά δεν έχουμε οδηγίες ελέγχου πληθυσμού ή παρακολούθησης. Με βάση τα δεδομένα που έχουμε δημιουργήσει, φαίνεται ότι ο κίνδυνος μετάβασης από εντερική μεταπλασία σε καρκίνο στομάχου είναι πιθανώς υψηλότερος κατά τη διάρκεια της ζωής [από τον οισοφάγο Barrett που εξελίσσεται σε καρκίνο του οισοφάγου]», είπε ο Dr Yang στο Medscape Medical News.
Επιπλέον, οι βελτιωμένες μέθοδοι ενδοσκόπησης έχουν οδηγήσει τους γιατρούς να εντοπίζουν βλάβες που κάποτε παρέμεναν αδιάγνωστες. «Βλέπουμε πράγματα που δεν βλέπαμε πριν από 10 ή 20 χρόνια. Υπάρχει μεγάλο άγχος για το πώς πρέπει να το αντιμετωπίσουμε γιατί για τόσο καιρό πιστεύαμε ότι μπορούσαμε απλώς να αγνοήσουμε [τη μεταπλασία του στομάχου]. Αλλά δεν αγνοούμε την εντερική μεταπλασία στον οισοφάγο, επομένως υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για το ποιον πρέπει να εξετάσουμε και ποιον να παρακολουθήσουμε», είπε ο Dr Wang.
Η μελέτη ήταν εντυπωσιακή, σύμφωνα με τον Bradley Connor, MD, κλινικό αναπληρωτή καθηγητή ιατρικής στο Weill Cornell Medical College της Νέας Υόρκης, ο οποίος παρακολούθησε την παρουσίαση. «Η συνέχεια της φλεγμονής, της ατροφίας, της μεταπλασίας και του καρκίνου, αυτό έχει καθιερωθεί καλά», είπε ο Dr Connor στο Medscape Medical News. «Αλλά υπήρξε πραγματικά μια έλλειψη δεδομένων για να δώσει μια αίσθηση του πόσο μεγάλος ήταν αυτός ο κίνδυνος. Αυτή ήταν μια πολύ σωστά σχεδιασμένη αναδρομική μελέτη που μας έδωσε μια ξεκάθαρη απάντηση σε αυτό το ερώτημα».
Η μελέτη εγείρει επίσης νέα ερωτήματα, όπως τα αποτελέσματα που έχουν διαφορετικοί τύποι μεταπλασίας στομάχου στον κίνδυνο για καρκίνο στομάχου και εάν οι θεραπευτικές παρεμβάσεις θα μπορούσαν να μειώσουν τον κίνδυνο. «Το ερώτημα είναι ποιο είναι το κατάλληλο διάστημα παρακολούθησης πριν εντοπίσουμε τη δυσπλασία και τι μπορούμε να κάνουμε για αυτό», πρόσθεσε ο Dr Connor.
Dr. Bleibel, Dr. Wang, and Dr. Connor have disclosed no relevant financial relationships.
American College of Gastroenterology (ACG) 2013 Annual Scientific Meeting and Postgraduate Course: Abstract 3. Presented October 14, 2013.
Jim Kling
November 05, 2013
SAN DIEGO, California —